10/12/12

ΤΕΛΟΣ ΕΠΟΧΗΣ

Όλες οι συστημικές αναλύσεις που πραγματεύονται τα αίτια της κατάρρευσης της χώρας μας παραλείπουν για ευνόητους λόγους να αναφέρουν μια ξεκάθαρη αλήθεια: η χώρα χρεωκόπησε υπό την διακυβέρνηση ενός συγκεκριμένου πολιτικού συστήματος που λέγεται Κοινοβουλευτική Δημοκρατία. Μέσα στα πλαίσια αυτής της δημοκρατίας, προηγήθηκε της οικονομικής χρεωκοπίας, η πολιτιστική, ηθική και πολιτική χρεωκοπία του ελληνικού λαού.

Βεβαίως, η μαζική Δημοκρατία είναι σήμερα το μόνο καθολικά αποδεκτό σύστημα στον δυτικό κόσμο. Τεχνητά συμβατή με την εντροπία, αναπαράγει εύκολα τον εαυτό της επιβάλλοντας την ισότητα ενάντια στην ελευθερία.
Όμως στην πραγματικότητα οι απλοί πολίτες δεν είναι ικανοί να λαμβάνουν σημαντικές αποφάσεις ούτε για τον εαυτό τους, ούτε για την ευρύτερη κοινωνία. Οι περισσότεροι όχι μόνον δεν είναι προικισμένοι γι’ αυτό από τη φύση αλλά επίσης στα παιδικά και εφηβικά τους χρόνια δεν εκπαιδεύονται με τον σωστό τρόπο, ενώ και αργότερα ως ενήλικες αποπροσανατολίζονται μεθοδικά απο τα κατευθυνόμενα μέσα μαζικής ενημέρωσης.
Το αποτέλεσμα είναι, μέσω της δημοκρατίας, η απόλυτη και αφανής κυριαρχία μιας διεθνούς πλουτοκρατίας.
 
 
Καθώς το σύστημα δεν έχει καμία σχέση με τις μεγάλες ιδέες, τον ηρωισμό ή την αγιότητα, στηρίζεται αναγκαστικά στα πρότυπα της υλικής ευμάρειας που μπορεί να παρέχει: στα γεμάτα καρότσια των σούπερμάρκετ, στα γεμάτα κέντρα διασκέδασης, στα γεμάτα πορτοφόλια των άπληστων καταναλωτών. Όταν λόγω αποτυχημένης διαχείρισης η ευμάρεια χαθεί - όπως συνέβει στην περίπτωση της χώρας μας - τότε το σύστημα αποσταθεροποιείται και ενίοτε αποκαλύπτει τη δομή του.

Στην Ελλάδα δεν απέτυχε μόνον η άρχουσα τάξη, οι εφοπλιστές, οι μεγαλοεπιχειρηματίες, οι τραπεζίτες, οι κομματάρχες, οι ανώτεροι κρατικοί υπάλληλοι... Απέτυχε επίσης ο βασικός κορμός της σύγχρονης ελληνικής κοινωνίας που αποτελείται από μικροϊδιοκτήτες μικροαστούς, διαβρωμένους από τον άκρατο καταναλωτισμό. Πλούσιοι και φτωχοί, ατομικιστές που κανένας δεν είναι πρόθυμος να υπηρετήσει την εθνική ανάγκη ενάντια στο προσωπικό του συμφέρον, διακρίνονται όλοι τους από τα απεχθή χαρακτηριστικά της άγνοιας των αγραμμάτων και της έπαρσης των ημιμαθών.

Το πολιτικοοικονομικό σύστημα καταρρέει αλλά το έθνος θα διασωθεί ακόμη κι αν απαιτηθούν σκληροί και βίαιοι τρόποι. Ας μην ξεχνούμε πως στη μυθολογία η Βία είναι αδερφή του Κράτους και μάχεται μαζί του στο πλευρό των Θεών, κατά του χάους και της αναρχίας. Ενάντια στην αταξία, την ισοπέδωση, την σύγχιση πρέπει να προτάξουμε την πίστη, την ιεραρχία, τον σταθερό προσανατολισμό. Γιατί αυτό που σήμερα χρειαζόμαστε περισσότερο από κάθε άλλη φορά είναι η επανιεράρχηση των αξιών και η επιστροφή στις βασικές έννοιες: τον πατριωτισμό, την παιδεία, την συναίσθηση ευθύνης, την τάξη, τον στοχασμό.
 
Αξιολογώντας την υπάρχουσα κατάσταση με την ψυχρή ματιά ενός «εξωτερικού» παρατηρητή, πιστεύω πως η επερχόμενη φτώχια της χρεωκοπίας δεν πρόκειται να βλάψει την φυλετική ψυχή των Ελλήνων. Αντιθέτως, ίσως να την αφυπνίσει καθώς θα σημάνει το ταιριαστό τέλος μιας άθλιας εποχής.
 
 

 
Η φωτογραφία: Through the Subway. Πόστερ της κλασικής ταινίας βίας Το Κουρδιστό Πορτοκάλι, του αμερικανού σκηνοθέτη Stanley Kubrick (A Clockwork Orange, 1971).